Week 12

Ik heb de weekindeling van het verslag na ruim twee maanden omgegooid. Ik begin met de werkdag, en eindig met ons weekend (vrijdag/zaterdag).

Zondag 210914
Wanneer ik opsta is Wim al weg richting CTI in Jericho. Na ontbeten te hebben, heb ik nog ruim de tijd om een gedeelte van mijn was te strijken. Tegen 0845 meld ik mij bij het BST, wachtend op Paul heb ik een gesprek met Tony over de voortgang van de POA en de nog altijd niet aangeleverde stukken. De geplande startdatum in november gaan we niet meer halen, mogelijk maak ik de start niet eens meer mee. Wanneer Paul er is vertrekken we naar de CTA. Daar is er ten opzichte van vorige week, qua werkdruk, nog steeds niets veranderd. Ik houd me bezig met het lezen van stuk over Palestina wat we via de mail hebben gekregen. In de ochtend krijgen we te horen dat morgen om 1100 een vergadering hebben met de gehele CTA, ik ben benieuwd. Rest van de dag leeswerk verricht tegen 1500 gaan we weer terug richting Gemzo Suites. Thuis gekomen mijn foto's bewerkt en mijn blog bijgewerkt. Ook mijn mail weggewerkt. Wim is pas laat terug uit Jericho. Met Studio Sport besluiten we de dag.

Maandag 220914
Met hoofdpijn opgestaan. Na mijn ontbijt meld ik mij bij het BST. Op weg naar de CTA bespreken we onze verwachtingen van de vergadering hedenochtend. Om 1100 is het dan zover, welgeteld 5 stafleden en 1 vertaler zijn bij de vergadering aanwezig. Waar de rest is? We bespreken het jaarplan, Overste Osama vraagt ook naar onze mening. Het gehele verhaal aangehoord te hebben teken ik op het bord het proces van vraag en aanbod, en de betrokken spelers uit. Het grote gemis in het hele proces, als er al sprake is van een "gestructureerd" proces, is coördinatie. Je kunt cursussen en opleidingen schrijven tot je een ons weegt, maar als je niet weet of dat wel hetgeen is wat de klant of de opdrachtgever wil. De overste schrijft driftig mee en gaat dit zeker voorleggen aan Dr. Wahid. Eenmaal weer thuis neem ik nog maar een aspirine en ga even op bed liggen, het slechte slapen komt er nu uit denk ik. Ondertussen doet Wim boodschappen voor het avondeten. We eten kip met bloemkool en milde kerriesaus, met dank aan Maggi en mijn meiden. Ik ga vroeg naar bed.

Dinsdag 230914
Bij het opstaan voel ik me een stuk beter. Vanmorgen ga ik pas later naar de CTA, een collega van Johan komt kijken of hij onze printer kan repareren. De printer is er recentelijk mee gestopt, iets met de voeding vermoeden we. Ons vermoeden blijkt juist te zijn, door de spanningswisselingen op het elektriciteitsnet heeft de printer het na jaren van trouwe dienst de geest gegeven. We zouden in de stad nog op zoek kunnen gaan naar een Xerox vestiging, in de tussentijd hebben we bij de Engelsen al een printer meegekregen. Nu de cartridges nog. Wanneer ik op de CTA aan kom is het er rustig, verklaarbaar het is dinsdag en dus is Osama er niet. En als kat van huis is .... Wat er aanwezig is, zit in de kantine te kletsen en te eten. Leeswerk genoeg, gerelateerd aan het werk, dan wel op de omgeving waarin wij werken. "Breaking the Silence" is een aanrader. Tegen 1430 ga ik na huis, we moeten nog naar de NRO om de post af te geven en we moeten nog even langs Lowietje de autoverhuurder in Jeruzalem. Beide auto's zijn aan een onderhoudsbeurt toe, dus dienen er afspraken te worden gemaakt. Aansluitend gaan we naar Johan, hij is nog niet thuis, maar dat duurt niet lang. Deze week zijn we maar met z'n drieën, Bart en Bert zijn er niet bij deze keer. We gaan naar het restaurant Mona, deze blijkt echter pas om 1830 haar deuren te openen. We wandelen door de stad en belanden op een terras waar het heerlijk mensen kijken is. Tegen 1830 begeven we ons naar het restaurant. Wanneer we menukaart aandachtig lezen worden we erop geattendeerd dat er ook een dagmenu is, een heerlijke steak in verschillende formaten. Als we echter alle drie voor de kleinste van 400 gram willen gaan, blijken ze echter van ieder genoemd formaat maar een exemplaar in huis te hebben. Tja als je dan als laatste aan de beurt bent met bestellen, zit je met de grootste opgescheept. Het heeft me heerlijk gesmaakt.

Woensdag 240914
Opgestaan en na het ontbijt naar BST. Eenmaal op CTA is het wachten op Jason, de opvolger van Steve. Tegen 0930 is hij er samen met Khaled, de vaste vertaler bij de Canadezen. We bespreken het BLOC, de evaluatie, het materiaal en de aankomende cursus welke gepland staat voor november. Maken afspraken voor de komende weken, er is nog een hoop te doen. Tegen 1430 ga ik naar huis, we moeten de post ophalen en nog boodschappen doen. Wanneer we weer terug zijn verwerk ik eerst de post, daarna ga ik sporten. De drie kilometer loop ik inmiddels weer in twaalf minuten, mijn gestelde doel heb ik al gehaald. s'Avonds eten we biefstuk, een kleiner formaat dan gisteren, met boontjes en friet.

Donderdag 250914
Vandaag kon ik uitslapen, ware het niet dat de omgeving daar anders over dacht. Vandaag is het diploma uitreiking van de Junior Leadership Course, de cursus waar Wim als coach de instructeurs begeleid. Een officiële ceremonie, dus zijn we vandaag in uniform. Tegen 0930 vertrekken we richting Jericho, we als in Tony, Paul en ik want Wim is al vertrokken. Eenmaal in Jericho trekken zowel Wim als ik in ons uniform veel bekijks, we staan dan ook op menig foto. Na de ceremonie een receptie. Net na de middag zijn we weer terug in Ramallah, het weekend is begonnen. Als Wim terug is, besluiten we naar Ramallah stad te gaan waar we de winkelstraten en de groente- en fruitmarkt bezoeken. Tijdens onze wandeling komen we uiteenlopende restaurants tegen, als we die allemaal nog moeten bezoeken met onze Nederlandse collega's, dan komen we meer dan tijd tekort. Collega Bart had verteld dat hij in van de torens in Ramallah een Chinees had gezien, deze hebben we ook gevonden maar ons oog viel op restaurant Vita, op de achtste verdieping met uitzicht over de stad. We hebben er heerlijk gegeten en van het uitzicht genoten.

Vrijdag 260914
Weekend. Wanneer ik om 0900 mijn bed uit kom, is Wim al even op. Vandaag de eerste dag met veel bewolking, vanmorgen leek het er even op dat het zowaar ging regenen. Het leek erop. Vandaag doen we het rustig aan. Na het ontbijt maken we een tour door de stad om foto's te maken van muurschilderingen en andere muurversieringen. Eenmaal weer thuis doen we eerst en bakkie koffie, daarna gaan we aan de schoonmaak. Slaapkamer, badkamer, keuken en huiskamer moeten er aan geloven. Het resultaat mag er dan ook wezen, een schoon en fris huis. In de middag, op het terras tussen de wolken door in de zon bij een kleine dertig graden, werk ik mijn blog bij, het weer blijft behelpen. Daarna nog lekker gesport, het is wel wat warm maar het went. s'Avonds eten we pitabroodjes met een gehakt brouwsel. De avond sluiten we af met Flikken Maastricht.

Zaterdag 270914
Vroeg opgestaan ondanks het weekend. Na het ontbijt vertrekken we rond 0730 voor een rit richting het noordoosten. Via de 449 rijden we naar de 90. Bij het meer van Galilea vervolgen we 92 en daarna de 98 welke grenst aan Syrië. Onderweg stoppen we bij een voormalige bunker/geschut om over Syrië te kijken. Het gehele gebied langs deze weg is vergeven met landmijnen, iets wat begrijpelijk is gelet op de historie van dit gebied. We vervolgen onze weg en stoppen bij het uitzichtpunt genaamd Kuneitra (Al Qunaitra). Vanaf dit punt kijk je op het gelijknamige Syrische spookstadje wat sinds de Zesdaagse Oorlog is verlaten en in de gedemilitariseerde zone ligt. We vervolgen onze weg richting Berg Hermon en het plaatsje Neve Ativ, wat enigszins Oostenrijks aandoet. We rijden langs het Nimrod Fortress, gebouwd door de Arabieren en in 1229 door de Sultan van Damascus verwoest. Via de 978 zakken we weer af naar het zuiden, via 91 en 87 rijden we door Katsrin en langs de oostkant van het meer over de 92 naar de 90 om daarna binnendoor over de Westbank via de 578, 508, 458 thuis te komen. Thuis op het terras van de zon en het lokale bier genoten. s'Avonds bezoeken we de gisteren gevonden Chinees, eerst even keuren voordat we onze collega's ermee naar toe nemen.