Week 13

BEDANKT WEER VOOR DE LEUKE REACTIES, MAIL, POST ETC.

Zondag 280914
Voor de wekker wakker, zo lijkt het. Wanneer ik op mijn telefoon kijk is mijn wekker nog niet gegaan, maar als ik geluid buiten hoor moet het toch al later zijn. Ik kijk op mijn horloge, deze geeft een uur later aan, vreemd. Ik sta op en kleed me aan. Ook Wim heeft hetzelfde met zijn telefoon. Wanneer we ons na het ontbijt melden bij de BST blijken we niet de enigen te zijn. Schijnbaar heeft men landelijk de (moderne) telefoons een uur terug gezet, dit vanwege de wintertijd. Eenmaal op de CTA heeft het klokverhaal niet geleid tot noemenswaardige veranderingen in de bezetting. De dag gevuld met het lezen van stukken over Palestina, en de recentelijke toespraak van Abbas bij de UN. Tegen 1500 gaan we als een van de laatsten naar huis. Thuis gekomen wat gedronken en met Wim de dag doorgenomen.

Maandag 290914
Opgestaan en na het ontbijt naar BST. Daar met collega Tony gesproken over krantenartikelen over de toespraak van Abbas en zijn voorgestelde resolutie, en de houding van sommige landen aangaande deze resolutie. Dit in relatie tot ons werk hier. Op de CTA is het als vanouds rustig, te rustig. Hierover hebben we Osama al aangesproken, cursussen worden op dit moment niet meer gegeven. Het waarom is nog zeer onduidelijk. De dag gevuld met materiaal van het BLOC. Tijdens de koffie komt de wintertijd weer aan de orde, volgens de een de 24ste oktober de ander meent de 5de oktober. Wanneer we in de middag een mailtje van de USSC ontvangen wordt het een beetje duidelijker. Op de 24ste wordt de tijd in Palestina verzet, in Israel gebeurt dat op de 26ste, erg handig allemaal. Maar het zou ook zomaar eens anders kunnen zijn... Ook vandaag zijn we weer de laatsten. Thuis gekomen wat gedronken, en contact gezocht met de Militaire Post Organisatie i.v.m. post welke nog altijd niet in Nederland is aangekomen. Daarna mijn ergernis hierover eraf gesport. In de avond hebben we bietjes, met aardappelen en spek.

Dinsdag 300914
Opgestaan, na het ontbijt blijken er al reacties te zijn op mijn mail over de post. Eenmaal op de CTA duik ik verder in de post misère, mij lijkt het dat er niet de juiste procedures worden gevolgd. Wanneer ik de problematiek nogmaals heb verwoord en aan de diverse spelers in het proces heb verstuurd, blijft het de rest van de dag angstvallig stil. Wellicht moeten ze er een nachtje over slapen. De rest van de dag doende geweest met het BLOC materiaal. In het totaal 2 dikke ordners vol, bestaande uit het werkboek, de presentaties, groepsdiscussies, opdrachten en oefenvragen. Aan het einde van de middag is Bart er al voor onze wekelijkse bijeenkomst. Gevolgd door Bert met zijn vrouw en hun 5 kinderen, het is gezellig druk in huis. Snoep op tafel en Tom en Jerry via youtube op de televisie. Wanneer Johan er is, nemen we het menu door. Ons voorbereidende werkzaamheden, het verkennen van de lokale Chinees, worden zeer gewaardeerd. Wanneer de keuzes zijn gemaakt, reizen Bart en ik af naar de Chinees om het gewenste te gaan halen. Gelet op de hoeveelheid gaat het even duren, aldus de medewerker. Om de wachttijd te veraangenamen krijgen we een soepje van het huis, dat is nog eens service. Na ruim een goed halfuur, en een doos vol eten rijker, rijden weer naar huis. Daar zijn de kinderen al voorzien van friet, in afwachting van de loempia's. We hebben een geslaagde avond.

Woensdag 011014
Het slapen is onveranderd, nog altijd in etappes iets wat de rust niet ten goede komt. Maar ja. Opgestaan, BST, op naar de CTA daar komt in de ochtend onze Canadese collega Jason om de BLOC nader te bespreken. Rond de klok van 1100 komen we allemaal samen in een lokaal, daar worden door de Canadezen nog tevredenheidsbetuigingen/certificaten uitgereikt aan Palestijnse collega's vanwege hun bijdrage aan de BLOC. Het ontwerpen en afleveren van een cursus binnen 1 jaar, mag zeker als een succes worden beschouwd. Tegen 1330 ga ik naar huis om mijn auto op te gaan halen bij de verhuurder, deze was daar voor een onderhoudsbeurt. Eenmaal weer thuis besluiten we naar de stad te gaan, opzoek naar een postkantoor, maar eerst langs de NRO. Daar is geen post voor ons, iets wat we al verwacht hadden. Wanneer we in de stad het postkantoor gevonden hebben, blijkt deze gesloten te zijn. Wandelend door de stad raken we aan de praat met een Palestijn welke 20 jaar in Nederland heeft gewoond. In een koffiehuis zetten we ons gesprek voort. We eten in de oude stad wat voor dat we weer naar huis gaan. Thuis skypen ik nog wat met mijn meiden.

Donderdag 021014
Opgestaan, na het ontbijt nog voor dat ik naar het BST ga, maar weer een mailtje gedicht over de post om onbeantwoorde vragen alsnog beantwoord te krijgen. In de loop van de ochtend volgen deze, en wordt mijn vermoeden bevestigd. Vooruitlopend op het Eid al-Adha verlof eindigt de dag rond het middaguur. Na de lunch een mail van de NRO, er toch nog post, deze snel opgehaald. Aan het einde van de middag reizen we af naar Jeruzalem voor onze wekelijkse BST bijeenkomst, aansluitend hebben we een afscheidsdiner van onze Engelse collega Spiros. Op zoek naar het restaurant blijken er twee restaurants in Jerzualem te zijn met dezelfde naam Askandinya (z/s), je raadt het al, we stonden dus bij de verkeerde. Iets na de geplande tijd komen we aan. Na de vergadering verblijven we in het restaurant, komen er meer USSC collega's afscheid nemen van Sprios en blijven ook om gezamenlijk te dineren. We hebben een gezellige avond.

Vrijdag 031014
Het is vandaag -en morgen- Jom Kipoer, de Grote Verzoendag, ook wel de Dag van de Vergeving. Een feestdag bij de Joden, vol van symboliek en vooral van weinig daden. De Westbank is daarom zekerheidshalve maar "even" afgesloten, vandaag en morgen komen we de Westbank niet af en Israël zeker niet in. Voor ons een vreemde gewaarwording, om ook opgesloten te zijn in deze openluchtgevangenis en niet te kunnen gaan staan waar je wil, iets wat voor veel Palestijnen dagelijkse kost is. Dan nog maar te zwijgen over de Gazastrook. Na het ontbijt vertrekken voor een wandeltocht uit het boek 'Walking Palestine', met dank aan Yvette en Erik. De wandeltocht start bij de brouwerij in Taybeh en voert ons door de Wadi al-Habees terug naar Taybeh (8.4 Km /2-3 uur). Het is rond de dertig graden, maar daar merk je gek genoeg weinig van. Er staat een fris briesje wat enige verkoeling geeft. De tocht voert ons langs olijfbomen, herders met schapen, een steengroeve en diverse vergezichten. Ook de stilte is onwerkelijk, we zien een soort van reeën welke de bergen in vluchten. Moe maar zeer zeker voldaan keren we weer terug naar huis, toch echt even iets anders dan op de loopband. Na frisse douche even op bed gelegen, in slaap gevallen en heerlijk geslapen. Wanneer ik wakker word, is het bijna etenstijd. Mijn beurt om te koken, in overleg eten we pannenkoeken. De avond sluiten we af met het Journaal en Flikken Maastricht.

Zaterdag 041014
Mijn broer is jarig. Ook is het vandaag Eid al-Adha, het offerfeest. Wat verwijst naar Aartsvader Abraham (Ibrahiem) die op de proef wordt gesteld en welwillend en gehoorzaam is aan God om zijn enige zoon te offeren, maar uiteindelijk een ram offerde. Na het ontbijt vertrekken we naar Jericho, maar ons vermoeden wordt bevestigd, wanneer er weinig tot niets open blijkt te zijn. Onderweg passeren we in de stad diverse plaatsen waar rituele slachtingen plaats vinden, kinderen lopen in nieuwe mooie kleertjes. Je kunt zien dat het een groot feest is. Eenmaal weer thuis drinken we een bakkie koffie met speculaaskoek, en genietend van de zon werk ik mijn blog bij en lees ik de diverse bladen. Lekker een dagje niks doen. In de middag ga ik toch nog maar even sporten, de stiekeme spierpijn er even uitlopen. s'Avonds maken we nog een tour door de stad en maken we gebruik van de lokale horeca.